สบายๆๆๆๆกับหมอเกรียง

 คัมภีร์ทางการแพทย์แผนไทย. ประวัติการแพทย์แผนไทย 1.สมัยพุทธกาล โดยหมอชีวกโกมารภัจจ์ (เป็นการนำการแพทย์อินเดียในยุคนั้นของสำนักทิศาปาติโมกข์ มาประจักษ์โดยหลักของพระพุทธศาสนา และจากการรักษาของหมอชีวกฌกมารภัจจ์เอง) 2.สมัยอาณาจักรขอม ในสมัยพระเจ้าชัยวรมันต์ที่เจ็ด(พอสอหนึ่งพันเจ็ดร้อยยี่สิบห้า ถึงพอศอหนึ่งพันเจ็ดร้อยยี่สิบเก้า) เข้ามาในลักษณะของการแพร่ของศาสนาพุทธนิกายมหายาน ได้มีการสร้างสถานพยาบาลขึ้นในสถานที่ต่างต่าง หรืออโรคยศาลา จำนวน หนื่งร้อยสองแห่ง และมีหมอ พยาบาล เภสัชฯเจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างต่างรวมกันเก้าสิบสองคน และการสร้าง พระพุทธเจ้าไภษัช ย คุรุไวฑูร ย ประภา พระพุทธเจ้าแห่งการแพทย์ (การแพทย์พุทธาราม ผสมผสานการแพทย์พื้นเมืองอาณาจักรขอม) 3.สมัยอาณาจักรสุโขทัย เป็นการสืบต่อการแพทย์ของสมัยอาณาจักรขอม จากศิลาจารึกของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ได้บันทึกไว้ว่า ทรงสร้างสวนสมุนไพรขนาดใหญ่บนเขาหลวงหรือเขาสรรพยา เพื่อให้ราษฎรได้เก็บสมุนไพรไปใช้รักษาโรคยามเจ็บป่วย 4.สมัยอยุธยาใน สมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ   พบว่า มีหมอหลวงในราชสำนัก จาก“ทำเนียบศักดินาข้าราชการฝ่ายทหารและพลเรือน” ที่ตราขึ้นใน...